Toen we hier kwamen wonen was de tuin een kale vlakte. Het huis was lang onbewoond geweest en dus was de tuin was ‘gekraakt’: er groeiden — zoals op ieder braak stukje grond in Moshi — mais en bonen. Kort voordat we kwamen was in opdracht van de beheerder van de KCMC-huizen de tuin volledig ge-slasht. Die troosteloze aanblik verdween, onder de handen van tuinman Sebastian, gelukkig al vrij snel. De warmte en de regens deden de rest: tien maanden later herken je de tuin van toen niet meer terug.
