Vanochtend om 9 uur viel de stroom in Moshi uit, en bleef uit tot 7 uur vanavond. De ronde tijdstippen wijzen op rantsoenering. De energievoorziening in Tanzania houdt geen pas met de snel toenemende consumptie. Vooral in december (de heetste maand, leve de air conditioner) schijnen power cuts de orde van de dag te zijn.
We passen ons aan. Ik haal bij het tankstation een liter benzine en kook op de meegebrachte Coleman stove rijst en bonen. Doris roert in het licht van Ida’s hoofdlamp guacamole van de meest romige en smaakvolle avocado’s die we ooit geproefd hebben. Marieke doet pas ‘s avonds laat de strijk. Strijken is hier noodzaak vanwege de mango fly. De wetenschappelijke naam van deze rotmot Cordylobia Anthropophaga (anthropo = mens, phaga = etend) zegt genoeg …
We hopen dat onze Hepatitis-vaccins koel genoeg blijven. We hebben die hierheen meegenomen zodat Marieke in november het hele gezin de vereiste ‘booster’ kan toedienen, waardoor we levenslang immuun zijn.
Inmiddels geleerd dat de stroomonderbrekingen zelf niet het ergst zijn. Het is de ‘voltage-turbulentie’ ervoor en erna waarvoor je moet uitkijken. Er zijn pieken tot ver in de 300V, en langdurige dips tot onder de 160V. Daartegen zijn laders EN de daarop aangesloten laptops en telefoons niet bestand. Ik waande me immuun met mijn uit Nederland meegebrachte UPS (een echte APC nog wel), maar de docent technologie op ISM hielp me uit de droom: de spanningspieken zijn zodanig dat je UPS zelf ook opgeblazen wordt … Ben dus naar de winkel gegaan en heb een extra surge protector gekocht, en die vóór de UPS geschakeld. De ene surge protector om de andere te beschermen.