Met Marek de voorlaatste kar met spullen naar de opslagschuur verhuisd. Tussen andere bezigheden door berg ik mijn papieren op in archiefmappen die in verhuisdozen naar het huis van mijn ouders gaan, of direct naar de oud-papierbak.
Omdat alles opgeslagen wordt zijn we selectief in wat we bewaren. Het orgel moet er nu toch maar aan geloven. Ik kreeg dit – een van de eerste elektronische orgels, nog met mechanische reverb en chorus effecten – in 1989 van een vriendin die het in haar nieuwe huurhuis aantrof. De vorige huurder kwam het niet ophalen.
Het orgel is ondanks zijn gewicht steeds met me mee verhuisd, maar in die ruim 20 jaar niet meer bespeeld. De laatste zeven jaar heeft het in de kelder van de Heyendaalseweg doorgebracht.
Nog iets wat zeven jaar onaangeroerd in de kelder blijkt te hebben gelegen, is mijn dartboard. Ook een relict uit mijn studietijd, maar sindsdien nog lang in gebruik gebleven. Na de verhuizing vanaf de Koningsweg bleek het echter verdwenen.
We hebben er door de jaren heen regelmatig naar gezocht, maar het bleef onvindbaar.
Tot ik vandaag een doos met 500-onderdelen weghaalde, die kennelijk sinds de verhuizers hem in 2004 neerzetten niet van zijn plaats is geweest. Het duurde even voor het tot me doordrong waar ik naar keek.