Natuurlijk moest er op zijn Tanzaniaans nog van alles mis gaan. Ondanks 1 van de 5 genodigden (allemaal betrokken bij neurologie in Tanzania) die gisterenavond nog afzegde, een road block op weg naar het vliegveld toen ik de andere professor (van Muhimbili, Dar-es-Salaam) oppikte, en ‘n gereserveerde vergaderruimte op KCMC die hermetisch op slot bleek, hebben we vandaag geschiedenis geschreven. Allemaal ‘from scratch’. Ik was de taxichauffeur en heb mijn 6 rakkertjes de koekjes laten uitkiezen; William, mijn Ierse collega is thuis thee gaan zetten en nam zijn thermosfles en mokken mee; Sarah, onze eerste Tanzaniaanse AIOS printte de agenda uit. Vanmorgen merkten de kinderen dat er 3 ontbijtbordjes waren verdwenen (sorry, dat waren de koekjesschalen…). Low-resource solutions!
We hebben vanmiddag de Tanzanian Neurology Association opgericht en ik heb de World Federation of Neurology zover gekregen dat ze Tanzania een ‘pending membership’ toekennen. Een definitief membership kan pas gegeven worden als onze vereniging gelegaliseerd is en erkend door het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Reken daar maar een jaartje voor in dit land! Door onze eigen neurologievereniging en erkenning door de Wereldfederatie Neurologie zetten we ons nu op de neurologische wereldkaart, want tot op heden is Tanzania het grootste land ter wereld zonder een landelijke neurologie-opleiding. Ook dat gaat binnenkort veranderen wat ons betreft, waarbij ons academisch centrum de eerste trainee zal gaan laten bijleren in EEG/EMG, neuroradiologie en neurochirurgische faciliteiten.
Wordt dus vervolgd!
Mariek, trots op je meissie 😉 je blijft een bikkel, take care, Jor
Gefeliciteerd met dit wapenfeit!
X, Josine
Wauw! gefeliciteerd. Toch maar mooi bereikt!
En ook nog gefeliciteerd met Vicky trouwens.
Heel veel liefs, Sylvia