254th Kilimanjaro Dirt Road Hash: Maji Moto

De hash van vandaag was een tocht van 2 uur in de verzengende hitte van de Maasai plains rond Maji Moto. De Maasai plains zijn een onherbergzame vlakte ten zuiden van de weg van Moshi naar Arusha. Ze beslaan ongeveer het oppervlak van Nederland.

Nog vrij aan de noordrand van het gebied, op ongeveer een uur rijden over dirt roads, ligt Maji Moto, een oase waar warm schoon water opwelt uit de verder kurkdroge bodem. “Maji Moto” is Swahili voor “warm water”, en hoewel het water inderdaad zo’n 20 graden zal zijn, geeft het ten opzichte van de omgeving heerlijke verkoeling.

Wij waren in augustus al eens met René en Christine naar Maji Moto gereden. Het vinden van de route bestond voor René uit trial-and-error, en voor mij uit het op afstand volgen van de stofwolk die René’s Toyota Surf — met de jongens bovenop het open dak — produceerde.

Dit keer was het kiezen tussen zwemmen en afzien. Doris en ik trotseerden – na het verorberen van de grootste pan pasta die ik ooit op mijn Coleman brander heb klaargemaakt: 17 eters – de hitte en waarschuwingen voor krokodillen.

Doris is meestal niet de heldhaftigste van het stel, en deze tocht was een hele prestatie. De arm van Joost, een bij Marieke aangespoelde student medicijnen, gaf Doris vast het extra zetje motivatie 😉

Sinterklaas in Tanzania

Natuurlijk komt De Sint ook naar Tanzania! De Nederlands-Vlaamse gemeenschap in Noord-Tanzania heeft zich vandaag in grote getale verzameld in de Ilboru Safari Lodge van Ad “Adje Patatje” van Beurden om de goedheiligman welkom te heten.

Sinterklaas komt, onder luidkeels gezang van zeker 30 kinderen, de poort binnen op een mkokoteni getrokken door twee van zijn pieten. In zijn gevolg zijn de Hoofdpiet en nog drie Pieten. Bij het zien van de kleinste Piet roept Hugo spontaan uit “Dat is Ida!” maar dat is natuurlijk onzin want die is er vanmiddag helemaal niet bij!

De ceremonie verloopt zoals het hoort, al zijn de cadeautjes eerst zoek en de pieten in het water gevallen! Er wordt ge-ren-je-rot, gezongen, en genoten van de bitterballen, kroketten, saté, stamppot, appelmoes en snert die Ad — een heerlijke sympathieke Brabander — heeft klaargemaakt. Als we De Sint later luidkeels zingend uitzwaaien, kijkt het lodge-personeel gierend van de lach toe.

Powercutters!

Ook als er geen stroom is, is er huiswerk te doen. De eerste keren onhandig, maar inmiddels kijkt niemand er meer van op.

We hebben zo vaak stroomonderbrekingen dat het bijna lijkt op laag-frequente wisselstroom, en bij het horen van de naam Tanesco (Tanzania Energy Supply Company) draait zelfs Vicky haar ogen al weg.

Maar! Het gaf Hugo — de Kapitein Haddock van de familie als het gaat om kleurrijke scheldwoorden — stof voor zijn mooiste woordvondst tot nu toe. Na eerdere pejoratieven als “Griekse Ei!”, “Stoofpeer!”, “Kip in de Oven!” en niet te vergeten “PASTINAAKT!” zette hij

POWERCUTTER!

… met stip op nummer 1 in onze scheldwoorden-top-10.

Kibo en Mawenzi

Het is te lang stil geweest op de blog! Een update volgt zodra mijn final project afgerond is. Ik volg een online collegereeks bij Brown University, maar de afrondende opdracht kost me een aantal uur per dag / en nacht. Ik kijk erg uit naar de deadline op 6 december. Voor de meelezende geeks (wie grijnst bij het lezen van de omschrijving is een geek): de opdracht is om de programmeertaal Python from scratch te herimplementeren … in Scheme

Hier alvast een foto van de “Kili” zoals hij deze heldere ochtenden vaak te zien is.

Bijna rijp

We zijn zeven weken verder sinds René met een grote knipoog de Tanzania Branch van Boer Koekoek Nijmegen opende met het zaaien van 15 vergeten tomatenrassen. Het zal niet lang duren voor we eerste tomaten kunnen proeven, en het wordt nog een hele opgaaf om de mooiste te laten zitten voor veredeling en vermeerdering …

NB: op de foto’s linksboven zie je de Frangipani in bloei, de dode tak die ik 2 maanden geleden in de grond stak.

Tomatentransfer

Omdat René tijdelijk in Nederland was, hebben de tomatenplantjes wat langer dan gepland op zijn tuinderij gestaan, maar vandaag verhuist een deel naar onze moestuin. De zaadjes gingen twee maanden geleden de grond in.

De vijftien soorten zijn allemaal opgekomen, en van elke soort zullen we drie exemplaren in onze tuin zetten. De rest blijft op de shamba van René, waar meer aandacht gegeven kan worden aan het vermeerderen van de soorten, zodat de inspanningen van Robert “Boer” Koekoek om deze vergeten rassen opnieuw op te kweken niet verloren gaan. (Lees hier het verhaal achter de tomaten.)

Een eerste tegenslag hebben we ook: de opschriften op de gele naambordjes zijn door de zon verbleekt, waardoor we niet meer kunnen zien welke soort welke is. We zullen dit later aan de hand van foto’s moeten proberen te achterhalen.

United Nations Day

De kinderen van de Primary School zongen vanochtend op de weekly assembly ter gelegenheid van United Nations Day We are the People of the 21st Century. Een bijzondere ervaring die me herinnerde me aan mijn tijd op een United World College.

Internationale scholing als middel tot internationaal begrip, noodzakelijke voorwaarde voor vrede. Of zoals Lester B. Pearson, voormalig premier van Canada, winnaar van de Nobelprijs voor de vrede, en beschermheer van het UWC in Canada het zei:

“How can there be peace without people understanding each other, and how can this be if they don’t know each other?”

Peponi

We hebben geen telefoonontvangst, en een uur per dag een heel dun internetlijntje. Net genoeg om deze foto te delen. Geschoten vanochtend bij het opstaan vanuit de tent.

En als je naar YouTube gaat en B3A-CBZgCWK intypt zie je de Peponi Pool Somersaults. Eerst Jasmine, het buurtentmeisje, dan Willem, Hugo, Ida… Je blijft hem telkens weer kijken !