Hij laat zich nu de regentijd is begonnen minder vaak zien, maar vanochtend …
Author: zwets
De lange regens
Terwijl in Nederland een zomer ten einde is gekomen, een herfst is gekomen en gegaan, en een echte winter alweer zijn staart laat zien, leefden wij in een lange Groundhog Day die bleef steken op de hete zomerdag dat we vertrokken. Het is geen wonder dat de tijd hier veel langzamer lijkt te verstrijken dan in Nederland. Dat is aangenaam, maar daar tegenover staat wat we misschien wel het meest missen: het voorbijgaan van de seizoenen.
Vandaag werden we echter op onze wenken bediend. De Long Rains zijn begonnen: het tweede seizoen, dat tot begin mei zal duren. Na weken van toenemende hitte en droogte zijn ze er ineens, als een ontlading. Je ziet het op de gezichten op de foto bij school vanochtend. Hugo ging voor zijn lokaal met zijn mond wijd open staan om de druppels op te vangen.
10yr Anniversary Kilimanjaro Dirt Road Hash
De hash dit weekend vertrok vanaf Snow Cap cottages, op 2050m hoogte aan de ‘achterkant’ van de Kili (zie de kaart).
De twee uur durende tocht ernaartoe, een halve cirkel om de Kilimanjaro, bracht fantastische uitzichten, zowel op Kili en Mawenzi als op de eindeloze savanne van de Tsavo in Kenia.
Het was een onverwacht genot om letterlijk de hitte en droogte van Moshi te ontstijgen, en het voor het eerst in 8 maanden koud te hebben. Onder het witte licht van de volle maan leken de ijzeren daken van de lodge wel besneeuwd, en de droge heldere lucht voelde aan als vrieskou. Wat een cadeautje! (Op zeker moment ontdek je wel dat er iets niet klopt, bijvoorbeeld dat je om middernacht nog op blote voeten in je sandalen loopt.)
De ochtend voorafgaand aan de hash zijn we met de Land Rover zover de berg op gereden (‘getractord’ is misschien het betere woord:
mét differentiaalvergrendeling in lage gearing) dat we niet verder konden, en van daar uit een paar kilometer verder gelopen.
De top van de Kili leek dichtbij genoeg om hem met een straf wandelingetje even te kunnen meepikken. In werkelijkheid lag hij nog 3500m boven ons …
Pas toen we in de middag de hash gingen lopen, die helemaal niet omhoog ging en daardoor veel minder spectaculair was dan onze eigen tocht, kregen we door we dat we die ochtend vér het duurbetaalde Kilimanjaro National Park waren binnengedrongen …
Doris 8
We hebben Doris’ achtste verjaardag uitbundig gevierd. Met alle gasten EN EEN BAND op de geleende schoolbus van ISM. Een rondje om de Clocktower Roundabout, waar bruiloften ook altijd stoppen voor een Dans op de Rotonde. Het was de heetste dag die we hier tot nog toe hebben meegemaakt: 36° — in mooi contrast met Doris’ geboorte, terwijl buiten de sneeuw naar beneden warrelde — maar dat weerhield niemand van een voetbaltoernooitje in de tuin.
Inter-house swimming gala
De school hield een paar weken geleden het “Inter-house Swimming Gala”, een zwemcompetitie waarbij net als bij de atletiekwedstrijden de drie houses tegen elkaar uitkomen. Alle leerlingen van de lagere school zwommen (of dobberden in het geval van sommige kleuters) een aantal races voor hun house. Er kon ingeschreven worden op school-, borst-, rug- en/of vlinderslag, en de beste zwemmers kwamen uit in de afsluitende estafetterace. Mawenzi House won met een nipte voorsprong op Kibo House, waar Ida en Willem bij horen. Meru House werd derde, ondanks de drie 2e plaatsen en een 3e plaats die Hugo voor zijn huis in de wacht sleepte!
Dit uit Kenia geïmporteerde doosje kauwgum kwamen Ida en ik tegen in het snoepschap van de supermarkt. Een beetje over de datum, maar dat mag de pret niet drukken. Obama’s herverkiezing is, tot grote vreugde van veel Oost-Afrikanen, toch al een feit.
Peponi (bis)
We vieren de Kerstvakantie in Peponi, een paradijsje aan de kust tussen Tanga en Pangani. We kampeerden hier eerder aan het einde van het eerste schoolkwartaal. Jean, een Zuidafrikaan met wie we bevriend raakten, 
maakte toen in het zwembad het geniale filmpje Peponi Beach Somersaults waarin zijn dochter Jasmine en Willem, Hugo en Ida figureren.
In het Sinterklaasweekend logeerden we bij Jean en zijn vrouw Jo in Arusha. Helaas zijn ze dit keer net weg wanneer wij aankomen. Maar misschien komt mijn neef Roberto langs — als hij Olivia zo ver krijgt om in een tent te slapen. Italiaanse vrouwen …
In ieder geval verwachten we na de Kerst Jan Harm en Caroline met hun kinderen Jelte en Merel, met wie onze kinderen dikke vrienden zijn.
Wie toe is aan een career switch: eigenaren Denys en Gilly zijn de 70 voorbij en willen met pensioen, dus dit paradijsje is te koop!
Vermeerderd!
Vanmiddag met Willem het gefermenteerde tomatenzaad uitgespoeld en te drogen gelegd.
Van veel variëteiten hebben we zeker 100 zaadjes geoogst, van sommige maar een paar. René heeft op zijn tuinderij nog veel meer geoogst. Na de vakantie gaan we de balans opmaken, maar het eerste doel is gehaald: de vergeten rassen van Boer Koekoek zijn vermeerderd!
Einde semester
Als de wereld nog wil vergaan moet-ie opschieten. De kinderen gaan dan wél met mooie rapporten de lucht in, en bovendien mochten ze vanochtend alle vier bij de assembly op het podium komen om een award in ontvangst te nemen. Hugo en Doris als “Communicators” en Willem als “Risk Taker”. Ida werd gelauwerd voor het verdedigen van de eer van de school op de inter-school athletics days.
ISM verwacht van leerlingen dat ze werken aan een profiel waarin tien eigenschappen aanwezig zijn: Inquirer, Thinker, Communicator, Risk-taker, Knowledgeable, Principled, Caring, Open-minded, Balanced and Reflective. De kinderen zijn hier bewust mee bezig, en de awards zijn een manier om dat te versterken. De Hitchhiker’s Guide to the PYP geeft een leuke uitleg van het IB Primary Years Programme (PYP) op ISM.
Deze foto schoot ik stiekem door het raam van P3/4. Zo begint Miss Jann iedere dag haar klas (met Willem en Doris). Ze doet een gesprek met de kinderen op de grond om haar heen, of zingt een liedje begeleid met haar gitaar. Een bijzonder mens. Ze heeft jaren voor de klas gestaan in allerlei landen en haar accent is een grappige mengeling van Namibisch, Zuid-Afrikaans en Nieuw-Zeelands.
Laatste blik op de Kili dan maar?
Mug Shots
Nog één keer tomaten. Ik heb van 12 van de 15 variëteiten de eerste vruchten geplukt (zie de eerste, tweede en derde oogst). Er hangen nog een paar hele dikke te rijpen waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Hopelijk zijn die rijp voor we zondag op vakantie gaan.
Bij het avondeten hebben we de 12 soorten gekeurd. Dat wil zeggen: het vruchtvlees, want de zaadlijsten hadden Willem en ik van tevoren chirurgisch verwijderd. Het eerste belang is namelijk om de soorten te vermeerderen. In de kast staan 12 glazen en kopjes met water waarin we de zaadlijsten hebben gedaan. Daarin moeten ze een paar dagen fermenteren. Vervolgens kunnen we het zaad drogen en zijn we klaar voor de volgende ronde.
Fascinerend: ‘de volgende ronde’ betekent in Nederland: acht à negen maanden wachten op de zomer van het volgende jaar. Hier kan het zaad gelijk weer de volle grond in. Drie tot vier keer oogsten tegen één keer in Nederland — waarom zitten die tomatenkwekers daar?
Elk kopje is gelabeld met een code voor de tomaat (Z1 t/m Z12). Omdat we de namen van de variëteiten niet meer weten heb ik van elke tomaat een mug shot gemaakt. Hieronder staat het twaalftal, klaar voor de confrontatie. Boer Koekoek zal de identificatie op zich nemen, maar mocht jij er een her/kennen: klik op de foto en laat een commentaar achter!
En hoe viel het smaakoordeel uit? We waren unaniem: Z2 is een erg smakelijk snoeptomaatje; hij heeft bovendien een hoge opbrengst. Z4 is bijzonder van kleur (matgeel) maar ook van smaak, iets met citrus en peper, lekker bij verse sla. Maar ver bovenaan staat Z5, dus daar komt een heel veldje van – voor de pasta!