Verbanning voorbij

Ik zal de saillante details een andere keer bespreken (afhankelijk van hoe de hosting provider gaat reageren), maar we kunnen zwets.com weer benaderen. Onze ban is tijdelijk opgeheven, en bovendien zette een oud-collega per omgaande zijn proxy voor ons open (als we die gebruiken, lijkt het alsof we vanuit Europa binnenkomen). Dankjewel Jaap!

We hebben een stuwmeertje aan blogmateriaal, maar gaan eerst een week vakantie houden! We gaan kamperen in Peponi, een plaatsje aan de Indische Oceaan tussen Tanga en Pangani. Peponi is Swahili voor Paradijs. Ida en Willem luisteren al de hele week naar deze cover van het gelijknamige nummer van Coldplay.

Wonderful Me

Online: een video met Doris en Willem en hun klasgenootjes.

ISM volgt het “Primary Years Programme” van het International Baccalaureate (IB). Een belangrijk onderdeel daarin is de “Unit of Inquiry”, een thema dat gedurende een kwartaal een rode draad vormt in de lessen. Dit kwartaal was de UoI voor klas P3/4 “Wonderful Me”, waarbij het draaide om de uniciteit van ieder individu, en de manier waarop die gevormd wordt door aard en omgeving. Volgend kwartaal is het thema “Ethnic Expression”: iedereen behoort tot een ethnische groep, en iedere ethnische groep heeft manieren om zich uit te drukken.

De school heeft de afsluitende video van de UoI Wonderful Me online gezet op http://www.ismoshi.org/p34wonderful.htm (wachtwoord is parent733). Leuk om Doris en Willem te zien dansen tussen hun klasgenootjes! Willem is herkenbaar aan zijn witte polo, Doris heeft eerst een rode, daarna een donkerblauwe polo aan.

Je weet dat je in Afrika bent als …

… je gaat kamperen en je struikelt naast je tent over de olifantenkeutels. Veel van het leven hier is natuurlijk net als in Nederland: opstaan, eten, naar school & werk, enz. Maar wanneer je apen op het schoolterrein tegenkomt, en olifantensporen naast je tent, weet je weer dat je in een ander werelddeel woont.

We waren dit weekend kamperen bij Lake Chala, ten oosten van de Kilimanjaro op de grens met Kenya. Onderweg mooie vergezichten over de savanne van Tsavo.

Lake Chala is een kratermeer van 2 a 3 km doorsnee, dat gevoed wordt uit onderaardse bronnen. De eigenaar van de camp ground pompt het water op en voedt ermee niet alleen de lekkerste douches die we ooit hebben gehad (of zou dat zijn omdat we er onder gingen staan na anderhalf uur lopen in de hitte?) maar ook een poel waar olifanten graag op af komen. Drie weken geleden was er nog een kudde van 120.

We hebben dit keer geen olifanten gezien. Wel veel bavianen, die net als wij niet zo op hun gemak waren met een andere groep aapachtigen die door hun territorium wandelde. Verder heel veel vogels, waaronder king fishers, verschillende soorten hoppen en arenden, en een olijk stokstaartje dat polshoogte kwam nemen bij de tenten.

O ja, en vanochtend op René’s sandaal nog deze uiterst merkwaardige rups. Een soort snor op pootjes. Zag er wel vriendelijk uit, maar wekte ook weer niet de indruk erg aaibaar te zijn …

‘s Avonds maakten we kennis met Luke en Shell, een Brits-Australisch stel dat vanaf Londen langs de westkust van Afrika naar Kaapstad was gereden, en nu op weg terug was langs de Oostkust … in een Land Rover Defender natuurlijk!

Hun Defender is uitgerust met een daktent waar ze erg tevreden mee zijn. Behalve het voor de hand liggende voordeel van veiligheid (geen last van slangen en ander kruipend ongedierte), betekent het ook: geen matrasjes oprollen, tent inpakken, enz.. Gewoon dichtklappen en wegrijden.

Het schijnt dat je twee van deze tenten achter elkaar op het dak kunt monteren. Misschien komt het er dan toch van dat we over een paar jaar met onze Defender terugrijden?

QED

image
In een commentaar op een eerdere post merkte mijn oom Bas op dat je hier maar een stok in de grond hoeft te steken om een boom te krijgen. Toen Willem en ik een paar dagen later de afgebroken takken van een Frangipani langs de weg zagen liggen, besloten we de proef op de som te nemen.
We hebben niet meer gedaan dan de schijnbaar dode tak rechtop in de grond zetten, en soms water geven. QED.

Update. Op de foto’s van de tomatentuin zie je hoe deze plant twee maanden later in bloei staat.

Gefeliciteerd Bart en Ronald!

Vandaag trouwen Bart en Ronald!

Marieke en ik missen wat vrij zeker het leukste bruiloftsfeest in jaren zal zijn, maar krijgen toch een stukje ‘center stage’: het bruidspaar heeft ervoor gekozen om een deel van de huwelijksgiften te doneren aan ons project. We zijn daar heel erg blij mee!

Ronald en Bart – én alle bruiloftsgasten – dank jullie wel voor je steun! Maak er een feest van vandaag. We wensen jullie heel veel geluk!

— Marco, Marieke & de kinderen