Vanmiddag met Willem het gefermenteerde tomatenzaad uitgespoeld en te drogen gelegd.
Van veel variëteiten hebben we zeker 100 zaadjes geoogst, van sommige maar een paar. René heeft op zijn tuinderij nog veel meer geoogst. Na de vakantie gaan we de balans opmaken, maar het eerste doel is gehaald: de vergeten rassen van Boer Koekoek zijn vermeerderd!
Nog één keer tomaten. Ik heb van 12 van de 15 variëteiten de eerste vruchten geplukt (zie de eerste, tweede en derde oogst). Er hangen nog een paar hele dikke te rijpen waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Hopelijk zijn die rijp voor we zondag op vakantie gaan.
Bij het avondeten hebben we de 12 soorten gekeurd. Dat wil zeggen: het vruchtvlees, want de zaadlijsten hadden Willem en ik van tevoren chirurgisch verwijderd. Het eerste belang is namelijk om de soorten te vermeerderen. In de kast staan 12 glazen en kopjes met water waarin we de zaadlijsten hebben gedaan. Daarin moeten ze een paar dagen fermenteren. Vervolgens kunnen we het zaad drogen en zijn we klaar voor de volgende ronde.
Fascinerend: ‘de volgende ronde’ betekent in Nederland: acht à negen maanden wachten op de zomer van het volgende jaar. Hier kan het zaad gelijk weer de volle grond in. Drie tot vier keer oogsten tegen één keer in Nederland — waarom zitten die tomatenkwekers daar?
Elk kopje is gelabeld met een code voor de tomaat (Z1 t/m Z12). Omdat we de namen van de variëteiten niet meer weten heb ik van elke tomaat een mug shot gemaakt. Hieronder staat het twaalftal, klaar voor de confrontatie. Boer Koekoek zal de identificatie op zich nemen, maar mocht jij er een her/kennen: klik op de foto en laat een commentaar achter!
En hoe viel het smaakoordeel uit? We waren unaniem: Z2 is een erg smakelijk snoeptomaatje; hij heeft bovendien een hoge opbrengst. Z4 is bijzonder van kleur (matgeel) maar ook van smaak, iets met citrus en peper, lekker bij verse sla. Maar ver bovenaan staat Z5, dus daar komt een heel veldje van – voor de pasta!
Onze tomaten lopen als een rode draad door ons leven 🙂
Het is zover: de eerste tomaten van Boer Koekoek Tanzania zijn rijp! Lees hier hoe deze tomaten als politiek vluchtelingen de Gemeente Nijmegen moesten verlaten, en een veilig onderkomen vonden in Moshi.
We zijn zeven weken verder sinds René met een grote knipoog de Tanzania Branch van Boer Koekoek Nijmegen opende met het zaaien van 15 vergeten tomatenrassen. Het zal niet lang duren voor we eerste tomaten kunnen proeven, en het wordt nog een hele opgaaf om de mooiste te laten zitten voor veredeling en vermeerdering …
NB: op de foto’s linksboven zie je de Frangipani in bloei, de dode tak die ik 2 maanden geleden in de grond stak.
Omdat René tijdelijk in Nederland was, hebben de tomatenplantjes wat langer dan gepland op zijn tuinderij gestaan, maar vandaag verhuist een deel naar onze moestuin. De zaadjes gingen twee maanden geleden de grond in.
De vijftien soorten zijn allemaal opgekomen, en van elke soort zullen we drie exemplaren in onze tuin zetten. De rest blijft op de shamba van René, waar meer aandacht gegeven kan worden aan het vermeerderen van de soorten, zodat de inspanningen van Robert “Boer” Koekoek om deze vergeten rassen opnieuw op te kweken niet verloren gaan. (Lees hier het verhaal achter de tomaten.)
Een eerste tegenslag hebben we ook: de opschriften op de gele naambordjes zijn door de zon verbleekt, waardoor we niet meer kunnen zien welke soort welke is. We zullen dit later aan de hand van foto’s moeten proberen te achterhalen.
Deze week mochten onze tomaten hun eerste stapjes zetten buiten de beschutting van hun kas, en o wat zijn ze gegroeid sinds we ze drie weken geleden zagen kiemen. Ze moeten nu eerst een paar weken ‘afharden’, en dan gaan ze naar onze moestuin.
Ongelofelijk hoe snel dat gaat! De tomaten die René vorige week zaaide komen nu al op. Met de kinderen naar de shamba om de zaailingen te bekijken. (Zie de category Tomaten voor het hele verhaal.)
René, die vorige week mijn tomatenzaad ophaalde bij Boer Koekoek in Nijmegen (lees de category “Tomaten” voor het hele verhaal), zit nu enthousiast ‘in the plot’. We gaan de zaadjes in zijn kassen laten kiemen en uitgroeien, en de plantjes pas naar onze moestuin(en) verplaatsen als ze afgehard zijn. Vandaag zijn de zaadjes de Tanzaniaanse grond ingegaan. Boer Koekoek’s Tanzanian Branch is een feit!
De zaden zijn vandaag gezaaid, op zondag nog wel. Dan moet het zeker lukken! Er zitten ca. 400-500 zaden in een zakje. Ze zijn in een 150-gaats tray gezaaid. In elke ‘plug’ gem. 3 zaden. Elk ras is gezaaid in 1 tray. In totaal 15 trays. Alles is voorzien van een label met naam en zaaidatum.
Ze staan nu in de kas. Afgedekt met wit plastic. Plastic gaat eraf zodra ze gaan kiemen. De kas heeft automatische luchtbevochtiging. We gaan de zaailingen langzaam maar zeker afharden door ze te verplaatsen naar locaties met meer licht.
We houden jullie op de hoogte.
Groetjes van René
Boer Koekoek Tanzania Ltd.
Het tomatenplan gaat van een leien dakje: René Kleinveld, die met zijn vrouw Christine in Moshi een succulentenkwekerij heeft en met wie we inmiddels goed bevriend zijn (we hebben de eerste week in hun huis gewoond), is tijdelijk in Nederland en moet vandaag in Huissen zijn. Hij gaat langs bij Boer Koekoek en neemt het tomatenzaad mee terug.
Update. Ik had het kunnen weten: René en Robert, beide oorspronkelijk groot-stedeling maar geroepen – zij het wat rebelse – tuinders, bleken het uitstekend met elkaar te kunnen vinden. Met René’s Tanzaniaanse inventiviteit hadden Roberts kassen er vast nog gestaan: “Als het gaat om de hoogte van de kassen, dan graaf je ze toch gewoon een meter diep de grond in!” 🙂
