Naar Mama Halima’s dorp

Vandaag overleed Mama Halima’s vader. Ik heb Mama Halima en drie van haar kinderen naar haar dorpje gereden. De tocht was korter dan de twee uur die zij verwachtte, en ging vooral over verharde wegen, maar het laatste stuk was een vuurdoop voor de Land Rover — en mijn off-roading skills.

Terugrijdend over de rode stofwegen, groeten uitwisselend met mensen aan het werk in de velden, bekroop me het gevoel dat veel Afrikagangers lijken te herkennen. Iets gelukzaligs, vriendelijks, een gevoel van thuis-zijn.

Toen ik het hier later met Marieke over had, zei zij: het is hier mooi, hard maar mooi. Afrika heeft inderdaad een hard soort schoonheid. Een schoonheid die op het eerste gezicht in contrast staat met de hardheid van het bestaan, en daarom een zekere gêne geeft als je ervan geniet. Maar is het bestaan in Nederland niet op zijn manier veel harder?

2 thoughts on “Naar Mama Halima’s dorp”

  1. Hi Marco, hier in Nederland is het leven niet hard… de mensen worden harder… een gevoel dat me elke dag meer beklemt. Op reis door Zuid-Amerika vind ik altijd dat de mensen de hardheid van het bestaan verzachten met vriendelijkheid en behulpzaamheid naar elkaar toe. Iets wat we hier aan het kwijtraken zijn. Jeetje, dit klinkt wel negatief realiseer ik me…. IAnyway vanuit mijn achtertuintje met uitzicht op blauwe hortensia’s vind ik het mooi te lezen dat jullie op jullie plek zijn daar ! Liefs, respect en bewondering vanuit Nijmegen Eef

  2. HOI MARIEKE EN KINDERTJES
    EEN WERELD VER VAN DE ONZE
    BEN VANDAAG OOK EVEN IN AFRIKA GAAN KIJKEN EN LEZEN
    HET IS EEN LAND VAN FLORA EN FAUNA VEEL NATUURSCHOON
    EEN DORPJE MASAI EN DE AFRIKAANSE CULTUUR
    ER VALT HEEL WAT NIEUWS TE BELEVEN
    MOOIE VOGELS EN APEN FLAMINO,S EN NOG VEEL MEER
    DE BERGEN ZO HOOG… EN DE ZON,S ONDERGANG ALS IN EEN DROOM..GROTE OLIEFANTEN EN WILDE DIEREN
    JA.. EN ALS ER MINDER FIJNE DINGEN ZIJN
    EN PLOTS…. VOELEN OOK WIJ ONS HEEL ERG KLEIN
    IK ZAG KINDEREN MET PIJL EN BOOG
    EN ZAG DE KINDEREN AL GAAN OP JACHT
    WE MOETEN OPPASSEN ALS JULLIE KOMEN TERUG
    EEN NEDERLANDS INDIANESTAM… OVER DE WAALBURG TERUG
    HEEL VEEL PLEZIER EN GOEDE TIJDEN ALDAAR
    WIJ WAREN IN HET AFRIKAANS MUZEUM.. EN HET WAS DAAR REUZE GAAF EN GOOL
    nOU VOOR JULLIE IS DE BELEVENIS NOG ECHTER HET GAAT JULLIE ALLE GOED…BEPPIE KRISPIJN X

Leave a Reply to BEPPIE KRISPIJN Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *