We hebben Doris’ achtste verjaardag uitbundig gevierd. Met alle gasten EN EEN BAND op de geleende schoolbus van ISM. Een rondje om de Clocktower Roundabout, waar bruiloften ook altijd stoppen voor een Dans op de Rotonde. Het was de heetste dag die we hier tot nog toe hebben meegemaakt: 36° — in mooi contrast met Doris’ geboorte, terwijl buiten de sneeuw naar beneden warrelde — maar dat weerhield niemand van een voetbaltoernooitje in de tuin.
De school hield een paar weken geleden het “Inter-house Swimming Gala”, een zwemcompetitie waarbij net als bij de atletiekwedstrijden de drie houses tegen elkaar uitkomen. Alle leerlingen van de lagere school zwommen (of dobberden in het geval van sommige kleuters) een aantal races voor hun house. Er kon ingeschreven worden op school-, borst-, rug- en/of vlinderslag, en de beste zwemmers kwamen uit in de afsluitende estafetterace. Mawenzi House won met een nipte voorsprong op Kibo House, waar Ida en Willem bij horen. Meru House werd derde, ondanks de drie 2e plaatsen en een 3e plaats die Hugo voor zijn huis in de wacht sleepte!
Dit uit Kenia geïmporteerde doosje kauwgum kwamen Ida en ik tegen in het snoepschap van de supermarkt. Een beetje over de datum, maar dat mag de pret niet drukken. Obama’s herverkiezing is, tot grote vreugde van veel Oost-Afrikanen, toch al een feit.
We vieren de Kerstvakantie in Peponi, een paradijsje aan de kust tussen Tanga en Pangani. We kampeerden hier eerder aan het einde van het eerste schoolkwartaal. Jean, een Zuidafrikaan met wie we bevriend raakten, 
maakte toen in het zwembad het geniale filmpje Peponi Beach Somersaults waarin zijn dochter Jasmine en Willem, Hugo en Ida figureren.
In het Sinterklaasweekend logeerden we bij Jean en zijn vrouw Jo in Arusha. Helaas zijn ze dit keer net weg wanneer wij aankomen. Maar misschien komt mijn neef Roberto langs — als hij Olivia zo ver krijgt om in een tent te slapen. Italiaanse vrouwen …
In ieder geval verwachten we na de Kerst Jan Harm en Caroline met hun kinderen Jelte en Merel, met wie onze kinderen dikke vrienden zijn.
Wie toe is aan een career switch: eigenaren Denys en Gilly zijn de 70 voorbij en willen met pensioen, dus dit paradijsje is te koop!
Als de wereld nog wil vergaan moet-ie opschieten. De kinderen gaan dan wél met mooie rapporten de lucht in, en bovendien mochten ze vanochtend alle vier bij de assembly op het podium komen om een award in ontvangst te nemen. Hugo en Doris als “Communicators” en Willem als “Risk Taker”. Ida werd gelauwerd voor het verdedigen van de eer van de school op de inter-school athletics days.
ISM verwacht van leerlingen dat ze werken aan een profiel waarin tien eigenschappen aanwezig zijn: Inquirer, Thinker, Communicator, Risk-taker, Knowledgeable, Principled, Caring, Open-minded, Balanced and Reflective. De kinderen zijn hier bewust mee bezig, en de awards zijn een manier om dat te versterken. De Hitchhiker’s Guide to the PYP geeft een leuke uitleg van het IB Primary Years Programme (PYP) op ISM.
Deze foto schoot ik stiekem door het raam van P3/4. Zo begint Miss Jann iedere dag haar klas (met Willem en Doris). Ze doet een gesprek met de kinderen op de grond om haar heen, of zingt een liedje begeleid met haar gitaar. Een bijzonder mens. Ze heeft jaren voor de klas gestaan in allerlei landen en haar accent is een grappige mengeling van Namibisch, Zuid-Afrikaans en Nieuw-Zeelands.
Natuurlijk komt De Sint ook naar Tanzania! De Nederlands-Vlaamse gemeenschap in Noord-Tanzania heeft zich vandaag in grote getale verzameld in de Ilboru Safari Lodge van Ad “Adje Patatje” van Beurden om de goedheiligman welkom te heten.
Sinterklaas komt, onder luidkeels gezang van zeker 30 kinderen, de poort binnen op een mkokoteni getrokken door twee van zijn pieten. In zijn gevolg zijn de Hoofdpiet en nog drie Pieten. Bij het zien van de kleinste Piet roept Hugo spontaan uit “Dat is Ida!” maar dat is natuurlijk onzin want die is er vanmiddag helemaal niet bij!
De ceremonie verloopt zoals het hoort, al zijn de cadeautjes eerst zoek en de pieten in het water gevallen! Er wordt ge-ren-je-rot, gezongen, en genoten van de bitterballen, kroketten, saté, stamppot, appelmoes en snert die Ad — een heerlijke sympathieke Brabander — heeft klaargemaakt. Als we De Sint later luidkeels zingend uitzwaaien, kijkt het lodge-personeel gierend van de lach toe.
Ook als er geen stroom is, is er huiswerk te doen. De eerste keren onhandig, maar inmiddels kijkt niemand er meer van op.
We hebben zo vaak stroomonderbrekingen dat het bijna lijkt op laag-frequente wisselstroom, en bij het horen van de naam Tanesco (Tanzania Energy Supply Company) draait zelfs Vicky haar ogen al weg.
Maar! Het gaf Hugo — de Kapitein Haddock van de familie als het gaat om kleurrijke scheldwoorden — stof voor zijn mooiste woordvondst tot nu toe. Na eerdere pejoratieven als “Griekse Ei!”, “Stoofpeer!”, “Kip in de Oven!” en niet te vergeten “PASTINAAKT!” zette hij
… met stip op nummer 1 in onze scheldwoorden-top-10.
De kinderen van de Primary School zongen vanochtend op de weekly assembly ter gelegenheid van United Nations Day We are the People of the 21st Century. Een bijzondere ervaring die me herinnerde me aan mijn tijd op een United World College.
Internationale scholing als middel tot internationaal begrip, noodzakelijke voorwaarde voor vrede. Of zoals Lester B. Pearson, voormalig premier van Canada, winnaar van de Nobelprijs voor de vrede, en beschermheer van het UWC in Canada het zei:
“How can there be peace without people understanding each other, and how can this be if they don’t know each other?”
De 250e hash was prachtig. Geklommen naar een uitzichtspunt hoog boven Marangu. Een stortbui kort ervoor had de rode vulkanische aarde veranderd in glibberige modder. Dit waren onze schoenen na afloop.
